İstanbul semalarından süzülen kuşlar  izlerdi aşıkları gökyüzünden.  Galata’da edilen teklifler,  Kız Kulesi’nde kavuşan aşıklar  uzaktan bakınca bir ressamın kalemini andıran  bir tablo gibiydi.    Biz kaybolmuş yolumuzu arıyorken  Boğaziçi’nde selam dururdu dalgalar.  Rüzgarlar sana eserdi,  yağmurlar bana yağardı.  Moda sahilinde yazdığım dizelerin anısı  Boğaz’ın eşsiz cümbüşünde anlam kazanıyordu.    Havalimanından kalkan uçaklarda bile  seni görüyordum, uçağın camından bakıyor gibiydin.  Uzaklara açılan bir kapının arkasında  sanki bir daha dönmeyecekmiş gibi  hüzünlü ve umutsuz gözlerinle izliyordun.  İstanbul bizi taşıyamıyordu…    Beyoğlu caddeleri yolunu izliyordu her gece  Diyorlardı:  -Bizi seninle anlamlı kılardı; sen onsuz yapamıyorsun, biz sizsiz yapamıyoruz.  Vapurların üstünde uçuşan martılar bile bizi arıyordu  İstanbul semalarından çizilen resimlerde   gözlerin vardı, sevgimiz vardı, biz vardık…