Sen benden gittiğinden beri  Yaşamın anlamı kalmadı gözlerimde  Gülüşüm söndü, dindi gözümün feri  Güzel günlerimiz kaldı defterimde    Sesini duyamadığım her saniye  Çekilir kanım damarlarımdan  Duyarım sessizliğini bir gün biter diye  Silerim ardından gecelerimi anılarımdan    Seni sevmeyi istemiştim oysa  Ne olurdu ki penceremden güneş doğsa?    Acılar denizinde yelkensiz yolcuyum  Rüzgâr hızlı ve sert  Ve kaptana gelmiş bir duyum:  “Gemi batıyormuş, hayaller olmuş dert.”    Defterimde yazılıydı aşkımız  Yazmıştım senden bana son hatıra olması için  Bilirdim, kesişmezdi bir daha yollarımız  Seni hatırladıkça ağlardı kalbim için için    Kalbimin ezgisi elimde çalıyordu  Ve dünyanın son ışığı iki boşluk içinde yaşıyordu…