Tut ellerimi, Bırakma beni kendimle Korkuyorum yalnızlıktan Bir karanlığın içindeyim sanki   Hava soğuk buralarda Tepelerde hafif kar var Ağır ağır yağıyor hayallerimin üstüne İnci beyazı karlar   Gecelerim şahit, Seni ne kadar sevdiğime Sensiz doğduğum dünyada Gözlerinin büyüsüyle ben oldum   Benliğimde yaşadın, içimdeki sessizliktin Yıllarca dertleştim seninle, Yeri geldi sen benimle dertleştin   Özlüyorum gözlerini, Gülüşündeki hayat parlaklığını Tekrar göstereceğin günün hayalindeyim Baş başa ve yalnızım kendimle   Tepelerdeki karda saklanıyorsun Üstüme bir çığ olarak düşmene razıyım Kalbimin kalbi kırık Nefesimde sen eksik   Yüreğim soğudu sevgilim, Benliğimdeki seni kaybediyorum Ellerini tut kalbimin Ayakları basmıyor sensizken   Buz tutmuş kalbim, Çatırdıyor içten içe “Üzülme sevgilim; kalbimdeki kırıklara biraz…