-
Şanssızlık Kanunu
Hayal dünyasında ilan edilmiş bir kanun Bir ölüm fermanı gözüyle görüyor halkı Halk bakıp diyordu: Neydi ki sorun? Çaresiz düşünce halk günbegün Zamanla isyanlar başlar patlamaya Ve doğar bir kara gün… Şanssızlıkların ardı arkası kesilmezdi Bitap düşen halk düştü gözlerden Ağızlardan özgürlük marşı eksilmezdi Diller ortak olmuştu çoktan Büyükler izliyordu ama dışarıdan Acaba ne istiyorlardı bu halktan? İsyanlar her geçen gün büyümekteydi Kalplerin gözü görmüyordu ki suskundu herkes Çünkü gözlerin feneri her gece alevlenmekteydi Geceler geldikçe halk çekiliyordu Devlet artık kontrolde hakimdi Ve halkı ağırdan ağıra yordu Büyükler konuşuyor, küçükler dinliyor Ama küçükler onlara bir anlam vermemişti Aslında bilinmiyordu ki isyan küçüklere sıçrıyor …
-
Kalp Sesinde Kırıklık
“Bazen hissederiz nefes almak bile içimizi yakar. Geride kalanların harladığı bir ateş, yavaş yavaş ruhumuzda hakimiyet kurmaya başlar. Dayanamadığımızı sanırız, pes etmeye yaklaşırız, yolun sonunu göremeyeceğimizi düşünmeye başlarız. Bir şeyin eksikliği bizi durdurup başladığımız noktaya geri çekmeye başlar ve akıntı gibi sürükler. İçinden çıkmak istesek de başaramayız.” Fark ediyordum günden güne Nefesim bu yola az geliyordu Bir şeyin eksikliği düştü yüreğime Kalbim sesinin olmadığı yollarda yürüyordu “Bırakamadıklarımızla yaşamaya karar veririz ve yaşamayı deneriz. Denediğimizle kalacağımızı bilmeyiz… Mutluluğu aramayı yanlış tanımlamak sevenlerin suçu olmamalıydı, olamazdı. Sevgiye varana kadar gidilen yollar, dinlenilen duraklar ve çalan şarkılar ne de iyi bilirdi dertli yolcunun hayatını.” Sevgi ışıkları uzaklarda ışıldardı Kulaklarında çınlardı sessiz…
-
Ezgisel Hız
Sen benden gittiğinden beri Yaşamın anlamı kalmadı gözlerimde Gülüşüm söndü, dindi gözümün feri Güzel günlerimiz kaldı defterimde Sesini duyamadığım her saniye Çekilir kanım damarlarımdan Duyarım sessizliğini bir gün biter diye Silerim ardından gecelerimi anılarımdan Seni sevmeyi istemiştim oysa Ne olurdu ki penceremden güneş doğsa? Acılar denizinde yelkensiz yolcuyum Rüzgâr hızlı ve sert Ve kaptana gelmiş bir duyum: “Gemi batıyormuş, hayaller olmuş dert.” Defterimde yazılıydı aşkımız Yazmıştım senden bana son hatıra olması için Bilirdim, kesişmezdi bir daha yollarımız Seni hatırladıkça ağlardı kalbim için için Kalbimin ezgisi elimde çalıyordu Ve dünyanın son ışığı iki boşluk içinde yaşıyordu…
-
Gökyüzündeki Yelken
Alalım bu gece hayallerimizi Alalım bu gece nefesimizi Bakalım bir kez daha birbirimize Açalım bir yelken ardından, özlemimize Elini tutayım bir daha, bakarken denize Sular, mürekkep olsun; gökyüzü kâğıt Anlatalım sevgimizi birbirimize Yakalım bütün acılarımızın arkasından bir ağıt Düşlerimde düşerim yollara, gelirim sana Özlemin doruklarında yaşamaktayım Kopamam senden, geçerim benliğimin ardına Sesin, yaşamakta olduğum son ayım Buluşalım yeniden, her yeni günde Kavuşalım artık, gelelim kendimize Yeniden yaşat hayatımızı gülüşünde Ve suskunluğumuz kalsın bize…
Hayat bizi kendimize çıkaran bir yoldur ya durursun, ya dans edersin.
