-
Sesler ve Teller
Teller, acının sesini dinliyordu Sesler ise çaresiz telleri anıyordu Sessiz gecenin serin saatleri artık yordu Sanki üst üste gelmiş yıllar adeta bir ordu Her geçen yıl bir ruhun içinde bir anı Ruhun telleri acımaz unutur elleri Kaldırımların sustuğu yerde açan gülleri Hatırlamak gibi geçen giden bir son anı Sesler, ardı arkası gelmez bir şekilde yankılanır Ve sessizliğin ölümünde bir ışık aydınlanır Güller topraktan çıkmış, sonsuzluğun yolunda Susan tellerdeki kuşların cıvıltısı kimin umurunda “Susarak aradığın geceler senin miydi biliyor muydun? Düşündüğün her gece, aklında yankılanan her ses ve sana kendini gösterdiği her aydınlık; hiçbiri senin değildi. Sen onun ruhunda yürüyen hiçler alemindeki bir yolcu olarak yaşıyordun ve sen…
-
Ezgisel Hız
Sen benden gittiğinden beri Yaşamın anlamı kalmadı gözlerimde Gülüşüm söndü, dindi gözümün feri Güzel günlerimiz kaldı defterimde Sesini duyamadığım her saniye Çekilir kanım damarlarımdan Duyarım sessizliğini bir gün biter diye Silerim ardından gecelerimi anılarımdan Seni sevmeyi istemiştim oysa Ne olurdu ki penceremden güneş doğsa? Acılar denizinde yelkensiz yolcuyum Rüzgâr hızlı ve sert Ve kaptana gelmiş bir duyum: “Gemi batıyormuş, hayaller olmuş dert.” Defterimde yazılıydı aşkımız Yazmıştım senden bana son hatıra olması için Bilirdim, kesişmezdi bir daha yollarımız Seni hatırladıkça ağlardı kalbim için için Kalbimin ezgisi elimde çalıyordu Ve dünyanın son ışığı iki boşluk içinde yaşıyordu…