-
Muhtacım…
Üşüyorum, Kalbim toprak altında kalmış Çok soğuk burası Kendi içimde buz tutuyorum Tut ellerimi, ne olursun tut Bırakma, yok olmaya bırakma beni Giderim… uzaklara gider, kaybolurum İçimde üşüyorum… Rüyalarımda ısınıyorum Yine…
-
Yıllık Yalnızlık
-Sensizlikten Önce…- Güne saçlarının sarılığı açıyor Hava yine biraz sen kokuyor Hüzünlü bir rüzgâr esiyor İçinde biraz kalbim yaşıyor Salkımların doldurduğu yollarda Kokluyorum havayı arada Bulutlar havadan bakıyor bana Duyuyorum, içime…
-
Tebrik
I Sevgilim, Sana bu saatten sonra ne desem anlamsız Çünkü çoktan uçup gittin kalbimden Özgürsün artık, Mutlu olmak için Sensizlikte açan bir karanlıkta yaşarım Senin mutluluğuna değer… Ama sevgilim, Bazı şeyler…
-
Kırgınlıklar da Konuşur…
Dayanamıyorum, bu kez olmuyordu. İçimde bir huzursuzluk vardı, atamıyordum dışarı… Kime gideceğimi, sarılacağımı bilmediğim bir gecenin içindeydim yine. Biliyorum, çaresizim ve bunu kabul ediyorum. Bu hayat bana ağır işte! Ruhumun esintisi beni sürekli…
-
Kanayan Sevgi
Son kez sev beni Özlüyorum sesinde kayıp kalbimi -Gel, son kez gel…- Yaralarım çok ağır, saramıyorum Sensizlik çok zor, çok soğuk Anlatamıyorum Ama anlarsın ya işte Kelimeler hep kavuşmaz Ben sensiz konuşamıyordum…
-
İçimdeki Sessizlik
Tut ellerimi, Bırakma beni kendimle Korkuyorum yalnızlıktan Bir karanlığın içindeyim sanki Hava soğuk buralarda Tepelerde hafif kar var Ağır ağır yağıyor hayallerimin üstüne İnci beyazı karlar Gecelerim şahit, Seni ne kadar…
-
Frekanslı Aşk
Geçen gece oturdum balkonumda Radyoda yine aynı kanal açık Sessizlik hâkim geceme Sessizliğime ise sen hâkimsin Aşkın frekansı ayarlı kalmış Her gece aynı saatte Aynı yerde açılmakta Bir içki şişesi alırım eşlik eder Saatler…
-
Mutluluyken Vedalaşmak
Lise yıllarımın başlarındayken kendi halinde ve çevresinde az insan olan ve kendisini gönül meselelerine kaptırmış biri değildim. Daha böyle yakın olarak nitelendirebileceğim arkadaşlarımla her lise öğrencisinin yaptığı şeyleri yapardım. Birini sevmeyi aslında hiç…
-
Yaşamak ya da Yaşamamak tüm mesele bu
Karanlıkların içinden kalbimizin küçük parçalarını yansıtan yıldızlar var. Her gün itina ile gecenin içerisinden bize sırıtıyorlar. Acaba gökyüzü kalbimize benzeseydi, kalbimizde bu denli karanlık olur muydu? Anlatılacak o kadar duygu, huzur hali, ihanetler…
-
Ezgisel Hız
Sen benden gittiğinden beri Yaşamın anlamı kalmadı gözlerimde Gülüşüm söndü, dindi gözümün feri Güzel günlerimiz kaldı defterimde Sesini duyamadığım her saniye Çekilir kanım damarlarımdan Duyarım sessizliğini bir gün biter diye Silerim ardından…
Hayat bizi kendimize çıkaran bir yoldur ya durursun, ya dans edersin.
