Suskunluktan Sonra…

I  

 

Bugün sana ilk kez yelken açtım 

Sana gelmek, sana ulaşmak için 

Havada uçan bir martı olmayı ilk kez bugün istedim 

Güzel yüzünü daha çok görebilmek için 

 

Ellerini kalbimde hissetmek istedim 

Suskun kalbini senden dinlemeyi de 

Kalemimi sana adamayı bile düşündüm 

Kelimeleri huzuruna çıkarabilmek için 

 

Denizdeki bir balıktın sen 

Ben ise gökteki bir kuş 

Birbirimizi görebilsek de 

Biliyorduk ya kavuşamazdık 

 

Bir parktayım sanki seninle 

Binmişiz salıncağa sallanıyoruz uzaklara 

Ellerini ilk kez tenimde hissediyorum 

Belki bir daha hissetmemek üzere 

 

Defterime açtığım son bir sayfasın sen 

Kalemimde kalan bir iki damla mürekkep 

Damlıyordu yavaş yavaş kâğıda 

İşliyordu adını son kez… 

 

II 

Bu denizler, okyanuslar, adalar 

Artık bize göre değil  

Yüzünün parlaklığını ve güzelliğini yansıtamıyor 

Seni yaşatamıyor… 

 

Karanlık gecemde yanan son ışıksın sen 

Ilık gecemde esen serin rüzgarsın  

Odamın karanlık köşesinde yazdığım şiirsin 

Kalbinde yaşamak istediğim hayatımın temsilcisisin 

 

III 

Artık ölmekteyim biliyorum 

Ölümün acı seslerini işitiyorum 

Kutup noktasının en ücra noktasında 

Buzlar altında kalmaktayım… 

 

Hissediyorum soğukluğu  

Tenime, içime işlemeye başlıyor 

Burada sensizdim, 

Yalnızdım, 

Çaresizdim… 

Donuyordum buzlar altında ama 

                                                    sen de kalbimdeydin ve 

                                                    benimle donmaktaydın… 

                                                                                       Sonsuzluğa beraber yol alıyorduk, 

                                                                                       hayatımızın her anında olduğu gibi…

 

IV 

Bir denizin kıyısında izledim güneşi 

Bir gün seninle de oturup izlemek hayalleriyle 

Omzumda yattığın günlerin umuduyla 

Kapasam gözlerimi, kapılsam gecenin vurgununa 

 

Özlem hayata açılmış bir sergi olsa 

Sen ise… sen ise… tarifsiz bir güzellik 

Sergilenen en güzel tablo  

Gözlerimin görmek istediği tek ışık  

 

V 

Kum tanelerini sayıyorum artık  

Belki sana ulaşırım umuduyla 

Ama sen ulaşılmazdın sevgilim 

Benim için ulaşılamazdın 

 

Gözlerim için fazla parlaktın  

Hayatım için fazla güzeldin… 

 

Artık ışığım sönüyor  

Seninle sönüyor 

Saatlerce, dakikalarca hatta günlerce veya yıllarca 

                                                                                   başında bekleyebilirim  

                                                                                                                         sönmemesi için…

 

VI 

Tarih bilinmeyeni gösteriyor takvimde 

Okunmuyor günler, aylar, yıllar… 

Aklımda tek tarih kalmış 

Ben de oradaydım  

Orada kalmıştım 

Seninle kalmıştım… 

İlişkimiz ve biz ise 

                             özlemekle kalmıştık… 

                             kavuşamamakla kalmıştık… 

 

Uzaklarda kaybolunca rotam sendin 

Yolumu kaybetmek istediğimde ise 

Kaybolma durağım sendin… 

 

VII 

Yakıtı bitiyordu açıldığım yelkenlinin 

Ve daha ufuk çizgisini bile görememiştik 

Seni ne zaman görecektik? 

Sana gelebilecek miydik?.. 

 

-Gelmekteydik, yaklaşıyorduk ama kavuşamıyorduk  

çünkü biz mutlu sonları yaşamamıştık,  

mutlu sonları bilmiyorduk…- 

 

VIII 

Her macera gibi bu yolculuğun da sonu vardı 

Ama vardığı bir durak yoktu 

Olamamaktaydı… 

 

Gülüşünü bana mümkün kılmamıştı hayat 

Acımasızca yüzüme vuruyordu dalgalar 

Batmaktaydım, 

Boğuluyordum… 

 

IX 

Umut vaat eden gözlerini açmalıydın 

Son bir defa da olsa bana bakmanı isterdim 

Konuşmadan uzun uzun bakmanı 

Dakikalarca gözlerimiz konuşmalıydı 

Biz susmalıydık çünkü 

                                        konuşmak bizi dibe çekmekteydi… 

 

Dudakların usulca kıpırdamalı 

Gülüşünü canlandırmalıydı 

Gülünce kısılan tatlı ve ürkek gözlerini 

                                                                      son kez görebilmeyi 

                                                                                                          bir dakika fazla nefes almaya 

                                                                                                                                                              tercih edebilirdim…  

 

X 

“Çünkü seni seviyorum, seveceğim, sevmekte kalarak öleceğim…”