Mayıs ayı gibisin,
Sıcaksın ama içten içe de soğuk…
Bir yanın huzur veriyor, okşuyor kalbimi
Bir yanınsa,
Uzaklaş diyor
Yaklaştırmıyor, ruhuma işliyor…
Sıcaklığın bana geçmişi hatırlatıyor
Geride kalan güneşli günleri…
Bir ay tutulmasını yaşadığımız dünleri
Ve içinde kaybolduğumuz saatleri
Hatırlatıyor…
Ah sevgilim, gözlerinde güneş açan sevgilim…
Yağmurlara neden kapılıp gittin
Neden kış aylarındasın
Sensiz çok üşüyorum
Güneşsiz bir pencerede
Işıksız bir gecede
Issızlığa açılan bir yabancıyım sanki
Gül bahçelerinde yürüdüğümüz geceler
Sahilde içtiğimiz kadehler
Aklımda yaşıyor,
Sensiz kalarak varlık göstermeye çalışıyor…
Mayıs ayı gibisin sevgilim,
Canımı acıtıyorsun ama içimi okşayan bir havan var
Mart ayına benziyorsun,
Sadece üşütüyorsun…
