Sen benden gittiğinden beri
Yaşamın anlamı kalmadı gözlerimde
Gülüşüm söndü, dindi gözümün feri
Güzel günlerimiz kaldı defterimde
Sesini duyamadığım her saniye
Çekilir kanım damarlarımdan
Duyarım sessizliğini bir gün biter diye
Silerim ardından gecelerimi anılarımdan
Seni sevmeyi istemiştim oysa
Ne olurdu ki penceremden güneş doğsa?
Acılar denizinde yelkensiz yolcuyum
Rüzgâr hızlı ve sert
Ve kaptana gelmiş bir duyum:
“Gemi batıyormuş, hayaller olmuş dert.”
Defterimde yazılıydı aşkımız
Yazmıştım senden bana son hatıra olması için
Bilirdim, kesişmezdi bir daha yollarımız
Seni hatırladıkça ağlardı kalbim için için
Kalbimin ezgisi elimde çalıyordu
Ve dünyanın son ışığı iki boşluk içinde yaşıyordu…
