Ezgisel Hız

Sen benden gittiğinden beri 

Yaşamın anlamı kalmadı gözlerimde 

Gülüşüm söndü, dindi gözümün feri 

Güzel günlerimiz kaldı defterimde 

Sesini duyamadığım her saniye 

Çekilir kanım damarlarımdan 

Duyarım sessizliğini bir gün biter diye 

Silerim ardından gecelerimi anılarımdan 

Seni sevmeyi istemiştim oysa 

Ne olurdu ki penceremden güneş doğsa? 

Acılar denizinde yelkensiz yolcuyum 

Rüzgâr hızlı ve sert 

Ve kaptana gelmiş bir duyum: 

“Gemi batıyormuş, hayaller olmuş dert.” 

Defterimde yazılıydı aşkımız 

Yazmıştım senden bana son hatıra olması için 

Bilirdim, kesişmezdi bir daha yollarımız 

Seni hatırladıkça ağlardı kalbim için için 

Kalbimin ezgisi elimde çalıyordu 

Ve dünyanın son ışığı iki boşluk içinde yaşıyordu…